I Wanna Make You Smile

CHAPTER 4

Peace Men! vc”,)

VERONICA SALVADOR

Kadarating ko lang sa Accounting office eh talaga namang binabagyo ako ng mga tanong nila. Paano daw napunta kay Sir yung ID ko, bakit daw ako gustong maka-usap. “Mamaya nyo na ako ilagay sa hot seat ok, pupuntahan ko muna si Sir baka mas mainit pa sa kape ang ulo nun.” Eh di tumahimik ang mga itik na gutom sa intriga. Hahaha.

“Mama Belle, anjan ba si Sir? Pinapatawag daw ako eh.” Hindi naman kami masyadong close ni Belle, ayos lang naman kasi nakakasabay namin syang mag-lunch sa cafeteria. “Sandali lang ha, tatawagan ko lang sya, wala kasi syang nabanggit sa akin eh. Baka mapagalitan ako.”

Lord, tulungan Mo po ako, bigyan Mo po ako ng mahabang pasensya. Sana po mapigilan ko ang inis ko sa lalaking yon. Please po.

“Pasok ka na Nicky sa loob.” Salamat naman, akala ko paghihintayin pa nya ako eh. “Bakit ba ako pinatawag ni Sir?” Abno ka din Nicky eh noh, ni hindi nga nabanggit nung bago nyang boss na pinatatawag ka tapos tatanungin mo kung bakit ka pinatatawag. Adik ka ba Nicky? “Hindi ko rin alam, inutusan lang nya ako kanina na i-connect sya sa dep’t. nyo eh. Sige na, pumasok ka na sa loob. Wag kang matakot, mabait naman si Sir.”

Ok Nicky, calm down. Wag mong ipahalata sa bago mong boss na naiinis ka sa kanya dahil sa nangyari kanina. Tandaan mo, sya ang bagong CEO ng kumpanya kaya kung ayaw mong mawalan ng trabaho, umayos ka.

“Good morning Sir, pinatatawag nyo daw po ako?”

“Have a seat Ms. Salvador.” Ano ba naman tong CEO na to, mukang hindi matae sa kinauupuan. Sorry for the word ha, sige, constipated na lang. Ang gara ng itchura nya ha, halatang may gustong sabihin pero ayaw namang magsalita. “Sir, magtititigan na lang po ba tayo? May kailangan po ba kayo?”Ay Nicky nabighani sa kagandahan mo, tinitigan ka na lang at hindi na nagsalita.

Ok Nicky, compose yourself, pigilan mo ang iritasyon mo sa mala-Adonis na nasa harapan mo. Eh bakit naman kasi ganyan ka-gwapo ang lalake na to? Ang ganda ngang lalake, eh parang umurong na yata ang dila, hindi na nakapag-salita. Ok, hindi ko na talaga kaya to, hindi na talaga. “May gusto po ba kayong sabihin Sir? By the way Sir, pwede ko na po bang makuha sa inyo yung ID ko na nalaglag ko kanina?” harmless naman ang sinabi ko diba, mejo may pagka-straight forward nga lang.

My gosh, hindi ba talaga magsasalita ang lalakeng to? “Sir, hello po. May kailangan po ba talaga kayo sa akin? O kaya naman po may gusto po kayong sabihin?” hindi kaya hinihintay nya na mag-sorry ako sa kanya sa nangyari kanina? Ay nako, asa sya! Hindi ako hihingi ng sorry sa mga nasabi ko sa kanya kanina.

“Wala ka bang gustong sabihin sa akin?” hay salamat naman at naisipan na rin nyang magsalita. Pero nagsalita nga, wala namang kwenta. “Wala naman po Sir, except po sa thank you dahil napulot nyo po ang ID ko, yun lang po.” Masisiraan na ako ng bait sa lalaking toh, Lord, help me please.

“Kayo po Sir, wala po ba kayong gustong sabihin? Muka po kasing may gusto kayong sabihin eh. Ano po ba yon?” Veronica Salvador, be patient, behave lang ok?

Hindi na naman sya nagsalita, masyado ba akong maganda at hanggang ngayon eh shock pa rin sya? Pangit ba yung suot ko, hindi ba bagay sa akin? “Ahm, eto na nga pala yung ID mo Ms. Salvador.” Yun lang yun, yun na ba yung gusto nyang sabihin? Shete, sinasayang lang nya ang oras ko. “Yun lang po ba yung sasabihin ninyo?” ok, I can’t control myself now, umalis ka na Nicky sa harap ng lalaking iyan at baka kung ano pang kagagahan ang masabi mo. “May iba pa ba akong dapat sabihin Ms. Salvador?”

Pasalamat ka at boss kita, dahil kung hindi tumambling ka na jan sa kinauupuan mo dahil nasapak na kita. “Wala naman po Sir, akala ko lang po gusto nyong mag-sorry dun sa nangyari kanina sa lobby. Yung natapunan nyo ako ng mainit na kape sa likod na naging dahilan para ma-late ako sa unang araw ng trabaho ko na bago na ang boss. Yung naging dahilan kung bakit ako late ngayon at sa kamalas-malasan eh nawalan pa ng ID. Pero Sir, thank you kasi pinulot nyo yung ID ko, maraming maraming salamat Sir.” ANG TAPANG MO NICKY. Kapag ikaw pinatalsik nya sa trabaho mo na parang kulangot, tingnan natin ang tapang mo.

Hanep, ang tapang ko, saan ko nakuha ang lakas ng loob para sabihin lahat ng yon? “Veronica, I’m so sorry for what happened at the lobby, I said hindi ko sinasadya diba?” ganon lang yon? Yun na ba yon? “Ok fine, whatever. Wala na po ba kayong kailangan Sir o kaya naman po sasabihin?” Ikaw na Nicky, ikaw na ang matapang. Imagine, yung bagong CEO ng ACC ginaganyan mo lang, samantalang nung si Mr. San Pedro ang boss mo na mabait hindi ka maka-ganyan. Tapos bago pa yang boss mo at hindi mo pa kilala, kung makapag-matapang ka naman jan ang wagas.

“I really want to make it up to you Miss Veronica, I don’t really mean to spil my coffee at your back. Sabihin mo sa akin kung anong dapat kong gawin para hindi ka na magalit sa akin. You know what, it’s hard to work in a company na hindi mo kasundo lahat ng ka-trabaho mo and I know you knew it too. So please, let me do things to make it up to you.” WOW, bravo! Ang haba ng lines nya ngayon ha, infairness naman kay Sir, convincing ang drama na gusto nya talagang makipag-ayos. Ok fine, madali naman akong kausap eh. “Alam mo kasi Sir, madali naman akong magpatawad eh. Ang gusto ko lang naman po kasing marinig sa inyo eh yung sincere na SORRY, yun lang Sir, ok na ang lahat. Kaya lang kasi Sir, yung sorry na sinabi nyo kanina sa lobby eh parang lumabas lang sa butas ng ilong ninyo. Tapos yung pangalawa sa huling sorry na sinabi nyo eh, parang ganun lang din.” Ang tapang mo talaga ngayon Nicky, ilang tasa ba ng kape ang tinira mo kaninang umaga? “So, ano nga ang dapat kong gawin para hindi ka na magalit jan at hindi ko na ulit marinig sa bibig mo ang napaka-wagas mong holy sh*t?”

Grabe naman tong si Sir Nathan, kasalanan naman nya kung bakit nakapagsabi ako ng wagas na salita diba?! “Sir ganyan ba kayo kabait sa lahat ng nilalang sa mundo? First time nyo lang pong humawak ng isang business no.”

“Yeah, ngayon lang ako humawak ng isang malaking kumpanya. And hindi ako mabait sa lahat ng tao sa mundo, sa mga taong alam kong mabait lang din ako mabait. Bakit mo naman naitanong?” Hala ka, kaya pala ganitong kabait ang bago naming amo. First major job nya, tapos CEO pa. “Alam mo kasi Sir Nathan, hindi bagay ang ganyang attitude sa pwesto na meron kayo. There are chances na samantalahin ng ibang tao ang kabaitan ninyo. I’m not saying na ganun ako pero, come to think of it Sir. Hindi lahat ng tao na mabait sayo eh talagang mabait sayo, sa katungkulan na meron kayo hindi kayo dapat basta-basta nagtitiwala. Malay mo naman diba, style lang nila yun para mapalapit sa inyo at mahanapan kayo ng butas para mapatalsik kayo dito as CEO. Anyaway Sir, kalimutan na lang po natin yung nangyari kanina sa lobby. And sorry din po sa napaka-wagas na pagkakasabi ko ng alam mo na yun.”

Bakit ba ang daldal ko? Ang dami ng sinabi ko eh, kakapiraso lang ng yung sinabi nya. Hay, Veronica Salvador umayos ka, nakakahiya ka. “What do you mean by those words?” kita mo na yang ginawa mong kagagahan. “Naku Sir, wala lang po iyon, sadyang madaldal lang po ako.”

“Anyway, sasama na ako pabalik sa iyo sa Accounting Department.” Ano daw? Sasabay sya sa akin pabalik sa office? Baket? “Po?” Feeling mo naman Nicky ihahatid ka nya. Hindi kaya, for sure may kakausapin lang sya doon, malamang ang masungit na si Mrs. Hilario. Lagot ka, isusumbong ka ng gwapong lalaki na yan sa Dep’t Head nyo. “I said sasabay na ako sayo dahil gusto kong maka-usap ang head ng dep’t nyo. May problema ba?”

Patay tayo jan, mukang isusumbong nga nya ako sa dragon na si Mrs. Hilario. “Sir, kalimutan nyo na lang po yung nangyare. Promise Sir hindi na po mauulit, hindi nyo na po ako maririnig na magsalita ng “alam mo na yun” word. Saka promise Sir, hindi na ako magiging madaldal. Sir, wag nyo lang po akong isusumbong sa Dragonesa na si Mrs. Hilario, ay Sir, Mrs. Hilario lang po pala.” Nicky naman kasi, ang daldal mo, ang sama pa ng tabas ng dila kung minsan. Manahimik ka na lang kasi kung ayaw mong mawalan ng trabaho.